nog steeds in Laos...

Ja.... :S... ben nog steeds in Laos en zelfs weer terug in Luang Prabang.

Maar om bij het begin te beginnen... vorige week met een tweede slowboat naar Nong Khiaw gegaan. Dit was echt een erg kleine boot waar max 10 man op konden. Het was dus ook een veel betere ervaring om de rivier te bevaren ipv die grote boot van de eerste keer. Ook is de Nam Ou nog mooier dan de Mekong dus ben blij dat ik deze tocht ook weer met de boot heb gedaan ookal duurt het 6 uur en is de bus er in 3 uur.

Nong Khiaw is echt een heel klein dorpje waar niet veel te doen is. Wel hebben ze twee paar grotten waar zo'n 2000 mensen tijdens de oorlog geschuild hebben. Je kunt je echt niet voorstellen hoe dat geweest is aangezien de grotten helemaal niet groot zijn en blijkbaar moesten mensen 1 bed delen met het hele gezin.
Op de weg terug van de grotten blijkt weer hoe vriendelijk de Lao bevolking is, want ik kwam een paar kinderen tegen die aan het voetballen waren en ze vroegen of ik mee wilde doen. Ookal was het erg warm natuurlijk heb ik meegedaan en het was wel weer eens goed om een beetje te sporten.

Terug in Nong Khiaw hoorde ik van andere backpackers dat er 's avonds een bus langs zou komen die helemaal naar Sam Neua zou rijden. Het was alleen niet duidelijk hoe laat hij er precies zou zijn aangezien de bus helemaal uit Vientiane kwam, dus stonden wij om 21.00 langs de kant van de weg te wachten tot de bus zou komen... om 23.00 was de bus dan eindelijk gearriveerd!!! Het bleek echter en locale bus te zijn met alleen maar locals en de bus was ook nog eens stampensvol, maar dan ook echt vol. Heel het gangpad was volgepropt met zakken rijst en andere zakken met spullen erin. Om een plekje te vinden dus over alles heen geklommen en vervolgens m'n rugzak bovenop de rest gestapeld. Ook op het dak van de bus was alle ruimte gebruikt en naast vele zakken rijst lag er ook een kast op en stonden er twee brommers achterop.
Nadat wij ons geinstalleerd hadden voor de reis vertrok de bus alleen niet. Wat bleek nu... onderweg was er blijkbaar bagage van iemand afgevallen, dus haalde ze 1 brommer van het dak om de verloren spullen te zoeken. Na nog twee uur wachten was de chauffeur eindelijk terug, maar zonder resultaat. Gelukkig vertrokken we toen wel, dus kon de 11 uur durende busreis eindelijk beginnen (hoewel ik nu al meer dan 4 uur gewacht had).
Slapen in de bus was nog een hele opgave, omdat er om de 5 minuten flink getoeterd word ipv dieren die op de weg staan/slapen en de chauffeur ook nog eens de muziek flink hard had aangezet (om zichzelf wakker te houden!?!). Gelukkig heb ik wel enkele uurtjes m'n ogen dicht gehad, dus kwam ik niet al te brak aan in Sam Neua.
De dag erna heb ik enkele grotten bezocht die tijdens de oorlog gebruikt zijn door de officieren en generaals. Deze grotten waren echter totaal anders dan die in Nong Khiaw. Dit omdat deze met de hand/ dynamiet gemaakt zijn en meer op een appartement lijken dan een grot.

Vanuit Sam Neua wilde ik eigenlijk naar Vietnam gaan, maar deze keer heb ik ondervonden dat het niet altijd werkt om op het laatste moment je dingen te regelen. Voor Vietnam moet je namelijk een visa in advance regelen aangezien het niet bij de grens kan. Ik had gehoopt dat het ook in Sam Neua kon, maar er is daar geen ambassade. Daarom zat er niets anders op dan verder Laos te bekijken en in Luang Prabang of Vientiane een visa te regelen.

Ben vervolgens met de bus naar Phonsavan gegaan en deze busreis was niet echt een pretje... een en al slingerwegen en vele stukken niet geasfalteerd. Gelukkig heb ik een sterke maag... maar velen om mij heen niet. Ik denk dat het dan ook niet overdreven is als ongeveer 10% van de passagiers uit het raam hangend aan het overgeven was. Gelukkig word het na een uurtje wat minder omdat dan langzamerhand steeds meer mensen in slaap vallen.

Na 9 uur in de bus gezeten te hebben eindelijk aangekomen in Phonsavan en toen opzoek naar een guest house. Meestal is mijn richtingsgevoel erg goed, maar deze keer was ik zowaar de verkeerde kant op gelopen. Maar op een gegeven moment stopte er een busje naast me. Het was Mr. Vong (de eigenaar van een reisbureau) die was gebeld door een vriend van hem die ik in Sam Neua was tegengekomen. Hij wilde me wel naar een guest house brengen, dus dat sloeg ik niet af. Ook kon hij voor mij een tour regelen naar de Plain of Jars voor de dag erna en dat was nog niet alles, want ik werd ook uitgenodigd voor een Lao bruiloft voor die avond!!!
Had helaas niet echt nette kleren bij me, dus voelde me enigzins ongemakkelijk bij het binnenkomen op mijn slippers (had wel een lange broek en l/s t-shirt). Eenmaal binnen staan er allemaal ronde tafels met een hoop eten geserveerd. Vervolgens hebben ze per tafel 1 glas die ze vullen met bier en rondgeven (je word wel geacht om het glas leeg te drinken voor je hem verder geeft). Mocht je hem niet leeg willen drinken dan gooien ze de rest op de grond (dus eind van de avond is het aardig glad). Na het eten begint het bruidspaar de eerst dans waarna de familie volgt. Daarna mag iedereen de dansvloer op, maar ik bleef toch maar even kijken.
Natuurlijk werd ik op een gegeven moment gevraagt om te gaan dansen wat je natuurlijk niet kan weigeren. Een voordeel is dat de traditionele Laose dansen niet erg moeilijk zijn, dus na het afgekeken te hebben van mijn buurman kon ik het aardig meedoen. Ook moest ik nog even met de bruid dansen, want het was natuurlijk een hele eer voor ze dat er een westerling op hun bruiloft was uitgenodigd. Gedurende de avond werd het eigenlijk steeds gezelliger, omdat iedereen steeds meer bier op had en ook meer en meer engels probeerde te praten met mij.

De dag erna heb ik de Plain of Jars bezocht en dat zijn drie sites (heuvelruggen) waar grote kan-vormige stenen staan. Niemand weet precies waarvoor ze gediend hebben en hoe men ze daar gekregen heeft, maar het is best indrukwekkend om te zien.

Helaas kon ik ook in Phonsavan geen visa regelen dus heb ik besloten om terug te gaan naar Luang Prabang waar ik nu dus weer zit. Maar om het verhaal helemaal mooi af te ronden... zelfs hier in Luang kan ik nu geen visa regelen, omdat Vietnam t/m de 22ste geen nieuwe visa's verstrekt ivm een of andere vergadering in Hanoi. Daarom ben ik nu verplicht om nog een week in Laos door te brengen, dus ga ik nu maar verder naar het zuiden naar Vang Vieng en Vientiane.

Ik vermaak me nog steeds uitstekend ookal had ik om eerlijk te zijn nu graag in Vietnam geweest...

Hier nog enkele nieuwe foto's en tot snel maar weer!!!
http://www.mijnalbum.nl/Album=6V4DNH4Z&edit=1