Myanmar

Hoi allemaal,

Dit is nu mijn derde dag in Myanmar en het lijkt een totaal andere wereld dan de rest van Zuid Oost Azië.

Om te beginnen... hotmail (+ yahoo en gmail) is dus inderdaad niet beschikbaar doordat de regering dit verboden heeft. Zit nu echter in een internetcafe die via verschillende programma's wel op hotmail kan inloggen (ookal is het illegaal, want hij heeft bij het opzetten van zijn zaak een contract moeten tekenen dat hij deze sites niet zou gebruiken). Dus voordat ik Yangoon nu verlaat (waarschijnlijk later vandaag nog) wil ik jullie nog even een update geven mocht het later niet meer kunnen.

Waarin verschilt Myanmar dan in vergeleken met de overige landen? Houd je vast want hier komt een hele lijst:
- de meeste vrouwen en kinderen smeren een geel goedje (gemaakt van een locale boom) op hun wangen en soms hun hele gezicht. Dit is ter bescherming van de zon, maar dit word ook aantrekkelijk gevonden. Het ziet er best grappig uit, maar ben niet van plan om het zelf ook te gebruiken.
- zo'n 75% van alle mannen draagt een traditionele rok. De voornaamste reden is dat het een stuk aangenamer is om zo'n rok te dragen dan een broek in de hitte van Myanmar. Het is nu winter, maar vanaf 10 uur is het al 30 graden en dat blijft zo tot aan het eind van de middag.
- bijna alle mannen en een aantal vrouwen kauwen op een soort van pruimtabak. Overal op straat verkopen ze de kleine pakketjes van tabak met een soort van noten en wit goedje gewikkeld in bananenbladeren. Het gebruik hiervan schijnt ook verslavend te zijn en een andere bijwerking is dat het je hele mond (inclusief tanden) rood kleurt. Het is dan ook niet echt een aangenaam gezicht als je met zo'n iemand een gesprek voert. Daarnaast spugen ze ook regelmatig op de grond wat ervoor zorgt dat er overal in de stad rode vlekken op de grond liggen.
- aangezien er in heel Myanmar geen 1 pinautomaat is en het gebruik van je credit card practisch nergens mogelijk is, heb ik al mijn USD (om hier uit te geven) in Thailand op moeten nemen om vervolgens hier om te wisselen in de plaatselijke Kyat (uit te spreken chat). Op straat word je dan ook tientallen keren per dag aangesproken of je misschien dollars om wilt wisselen in Kyat. Helaas zijn er geen banken (de laatste banken werden zo'n 5 jaar geleden door de regering verplicht om hun werkzaamheden te stoppen), dus moet je dus via zulke mensen je geld omwisselen. Een andere bijkomstigheid is dat het grootste biljet 1000K is (1200K = 1 USD), dus je kunt je voorstellen als je 300USD omwisseld je met een hele berg geld rond loopt. En de beste koers voor je USD krijg je hier in Yangoon, dus voor ik straks vertrek ga ik eerst geld wisselen en kan ik me even een soort van miljonair voelen!!!
- elke man in Myanmar is verplicht om minimaal 2 x in z'n leven zich tot monnik te bekeren. De eerste keer tussen z'n 10de en 20ste jaar en de tweede keer na z'n 20ste. De enigste bezittingen van monikken zijn hun scheermes (alle monniken zijn kaal... OOK de nonnen), waterfles, filter (om hun water van insecten te filteren), paraplu (tegen de zon), een pot waarin ze hun eten voor de hele dag dragen en hun robes (3 lagen). De monniken hier dragen geen fel oranje, maar donker rode robes en de nonnen geen wit, maar roze in tegenstelling tot de andere ZO Aziatische landen.
- op straat zie je trouwens helemaal geen brommers meer rijden. Wel een hoop (hele oude) auto's en het merendeel van de bevolking neemt de bus. De bussen zijn echter nog ouder dan de auto's en ze zitten echt stampus vol!!! 9 van de 10 keer als je een bus ziet staat het hele ganggpad vol en ze sluiten de deuren zelfs niet, zodat er nog een paar mensen uit de deuren kunnen hangen.
- ook kom je practische geen touristen tegen. heb nu twee volle dagen door de hoofdstad van Myanmar gelopen, maar als je 10 touristen per dag tegenkomt is het echt veel.
- mede omdat er zo weinig touristen zijn, is de bevolking echt heel vriendelijk. Veel mensen proberen dan ook een gesprek met je aan te gaan (wonderbaarlijk genoeg spreken een hoop echt goed engels) en ze zijn ook heel behulpzaam om je ergens mee te helpen. Oh en natuurlijk word ik de hele dag nagekeken door mensen, omdat ik 1 van de weinige blanke ben. Het gebeurt regelmatig dat een moeder haar kind een por geeft en om vervolgens recht in mijn gezicht naar mij te wijzen. Blanke mensen zijn echt een soort van attractie hier.
- kinderen vinden het ook helemaal geweldig als je foto's van ze maakt en helemaal nu er digitale camera's zijn, zodat ze zichzelf terug kunnen zien. Het gebeurt dan ook regelmatig dat ze op straat vragen of je een foto van ze wilt maken.

Ik kan verder even niets anders bedenken, maar weet zeker dat ik de komende weken nog veel meer dingen zal tegen komen.

Reis trouwens nog steeds met Adeline en vandaag is er ook een vriendin van haar (Alexia) aangekomen die de komende drie weken ook met ons mee reist.
Gisteren heb ik toch nog mijn ticket met 1 week verlengt, omdat ik na Myanmar graag nog een weekje bij wil komen op het strand van Thailand voor ik weer terug ga naar het koude Nederland.

Heb nog niet echt veel foto's gemaakt, dus deze keer moeten jullie het even zonder doen.

Hopenlijk kan ik snel weer een update geven, maar anders tot over drie weken.
Heel veel liefs,
Vincent